საიდან მოდის სიტყვა ბურუსი. სულისშემძვრელი ქართული ისტორია

ძველ დროში ნებოძირში ერთი კაცი ცხოვრობდა, რომელიც ისე გაიზრადა მისი სახელი არავინ იცოდა, თუ ვინმეს საქმე ექნებოდა - ოე-თი მიმართავდნენ ხოლმე. ერთ დღესაც გადაწყვიტეს მოდი სახელი დავარქვათო, კაცსაც გაუხარდა. ბევრი იფიქრეს და რადგან თავს 180 გრადუსით ატრიალებდა ბუ დაარქვეს. გაიხარა სოფელმაც, გაიხარა ბუმაც. ასე გადიოდა დღეები, თვეები, წლები. ერთ დღესაც ქვეყანას დიდი უბედურება დაატყდა თავს, მტერი შემოვიდა. სოფლის ლაშქარს ბუ ჩაუდგა სათავეში. ისე ვაჟკაცურად ეჭირა თავი, ბუ კი არა ნამდვილი არწივი ეგონებოდა მნახველს. სიტყვით მიმართა მოლშქრეებს და უთხრა: ჩემო ძმებო, რუსი კარსაა მომდგარი, მართალია მეზობელია, მაგრამ მაინც მტერია (ამ დრო ვიღაცას უყვირია - რუსი მტერი არააო, ეს კაცი გვარად ჭყოიძე ყოფილა) ამიტომ ისე უნდა დავხდეთო როგორ წესი და რიგიაო.
იხუვლა ლაშქარმა, მედგარდ დახვდნენ მტერს და ”პერერივამდე” დაუნდობლად ჟლიტეს. 13:00 საათზე შესვენება გამოცხადდა, დასხდნენ, მაგრამ ბუ არ ჩანდა. ბევრი უძახეს, მაგრამ ვერ გააგონეს, შემდეგ ერთი კაცი დასაზვერად გაგზავნეს რომ ეგებ ეპოვათ ბუ. დაახლოლებით 20 წუთში მოვიდა მზვერავი.
- ნახე ბუ? - ჰკითხეს ერთხმად
- კი ვნახე - უპასუხა მზვერავმა
- მე სადაა ბუ?
- ბუ, რუსითაა მოცული
- რითაა მოცული?
უცებ თოფის ხმა გაიგეს და მზვერავი მოკვდა. ომი გაგრძელდა, მტერი განდევნეს, მაგრამ ბუს კვალს ვერ მიაგნეს, ბუსთან დაკავშირებით მხოლოდ მზვერავის მიერ ნათქვამი ბოლო სიტყვები ახსოვდათ - ბუ, რუსითაა მოცული.
ამის მერე თუ სოფელში რაიმე გაურკვეველი იქნებოდა ერთხმად ამბობდნენ - ბურუსითაა მოცული.
პ.ს. იმ ჭყოიძეს, რომელიც თვლიდა რომ რუსი მტერი არ იყო ხან რომელ გადაცემაში ცემდნენ და ხან რომელში