ამბავი იმისა თუ როგორ დავამთავრე უმაღლესი :)

2003 წელს, საქართველოში ”ვარდების რევოლუციის” გარდა სხვა მნიშვნელოვანი მოვლენაც მოხდა. სტუდენტი გავხდი. ჩემი ბედი 4 წლით დავუკავშირე სოხუმის უნივერსიტეტს (საბედნიეროდ ჯვარი არ დაგვიწერია და განშორებაც იოლად მოხდა).რომ ვთქვა ”ვბდღვნიდი” ისეთი სტუდენტი ვიყავი-მეთქი ტყუილი იქნება, თუმცა კარგ სტუდენტად ვითვლებოდი (დაახლოებით კრესპო, რომ იყო ”მილანში” შევჩენკოს დროს ეგეთ ვარიანტში). როცა სტუდენტი გვხდი, გამოცდები შეფასების 5 ბალიანი სისტემა იყო და კრედიტები არ არსებობდა (ეგ მერე მასონებმა შემოიღეს. kredit -  ძველ ეგვიპტურად ნიშნავს ჯორჯ სოროსს ). 2005 წელს ავიღე აკადემიური და შესაბამისად 2006 წელს გავაგრძელე სწავლა, როცა უკვე კრედიტებით ფასდებოდა სტუდენტური მიღწევები. დავდიოდი სისტემატურად, არ ვშლიდი ლექციებს და ლექტორთა ნერვებს და მორჩილად ველოდი სწავლის დასრულების თარიღს. 2007 წლის ნოემბერში თითქმის 1 თვე გამიცდა, ჰოდა დეკემბერში წავედი შუალედური გამოცდა უნდა მეწერა და ლექტორმა, რომ დამინახა გაოცდა და მკითხა:

- გოგოლაძე, ძალიან მოეგნატრეთ რომ გვიკადრე?

- ქალბატონო მანანა, გარკვეულ მიზეზთა გამო ვერ დავდიოდი-მეთქი - და ავუხსენი თუ რატომაც ვერ დავდიოდი

- არა, შვილო იმაზე კი არ გეუბნები რატომ არ დადიოდი, უბრალოდ შენ უკვე დაამთავრე და რაღატო მოხვედი?!

ბუნებრივად ამიტყდა სიცილი, რაზეც ქალბატონი მანანა გაცოფდა (თუ ვინმე მეტყვის, რომ ასეთ სიტუაციაში არ გაეცინება მგელი ყოფილა). მე ავუხსენი თუ რატომ ვიცინოდი და დამშვიდდა (ბავშვობაშია ”ვალერიანს” მეძახდნენ).

ჩემი სწავლის დასრულების მიზეზი აღმოჩნდა შემდეგი  -  თურმე პირველ კურსზე ნასწავლი საგნები გადაუყვანიათ კრედიტებში და იმდენი აღმოჩნდა, რომ შუა სემესტრში დასრულებისთვის საჭირო რაოდენობას გადავაჭარბე:))

პ.ს. ოჯახს მაისის ბოლომდე სტუდენტი ვეგონე :))) ივნისში საზეიმოდ ჩავიტანე ჩემი დიპლომი, რომლის ყდა 8 ლარი ღირდა და ყდაზე რომ უარი განვაცხადე ყურშუ შუილად ჩამესმა ხმა - ”რა ძუნწი ახალგაზრდობა მოდის, ჩვენ დროს უყდო დიპლომს ვინ წაიღებდა”

აი, ასე გავხდი სოციალურ-ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა (სპეც. პოლიტოლოგია) ბაკალავრი.