ბავშვობის ელექსირი

მთავრობის სხდომა, ლაპარაკობს პრეზიდენტი.

- ესაა უდიდესი მიღწევა. დღეიდან ყველას შეგვიძლია ბავშვობაში დაბრუნება - და ხელში 2 ცალი ელექსირით სავსე ბოთლს ატრიალებს. მადლობა ჩვენს ექიმბაშებს და მჩხიბავებს, რომ ეს დაგვიმზადეს. ამაზე ჯერ კიდევ ფარნავაზის დროს ოცნებობდნენ, ცნობილია ფარნავაზის სიტყვები როცა ქუჯს უთხრა - ნეტავ ბავშვი მქნაო!!!

ახლა ყველა ერთად დავლევთ ამას (აწევს ერთ ბოთლს), მერე გასაზრდელი ელექსირიც მაქვს და გავიზრდებით (აჩვენებს მეორეს)!!!

ყველა ერთად სვამენ და პატარვდებიან.

- ბავშვებო, მოდით დამალობანა ვითამაშოთ, ოღონდ ვანომ არ დაიხუჭოს მაინც გვიპოვნის ყველას - შაშკინი

- არა, დიმა დაჭერობანა ჯობს - მიშა

- ოო, შენ რამე ხამური რომ გაიგო ვეღარ დაგიჭერთ და მოგვიგებ - აყაყნდება ყველა.

- მაშინ მოდი ომობანა ვითამაშოთ - ბარამიძე

- ოო, არ მიყვარს ჰალსტუხი - მიშა

- კარგი მაშინ ხეზე ჩიტი ვითამაშოთ - ხაჩიძე

- შენ სულ ხეებზე როგორ უნდა ფიქრობდე რა თანაც ხეები სხვა ძიებისაა და არ აგვიშვებენ - ქობალია

- მე, ვიცი რაც უნდა ვითამაშოთ - ბოკერია

- რაა გიგა? - ყველა ერთხმად

- რა და...სახელმწიოფობანა

- დედა ვარ, დედა ვარ...კი არადა პრეზიდენტი ვარ, პრეზიდენტი ვარ -აყვირდა მიშა.

- კაი იყავი, ოღონდ არაფერი გააფუჭო - ბოკერია

- თუ გავაფუჭე ჩემი მეგობარი გიგა ამ დროს კადრში ჩნდება ბედნიერი სახით ნასარიძე) იტყვის, რომ ეს ცოტა ადრე რომ გაფუჭებულიყო აჯობებდა თან დააყოლებს, რომ გაფუჭებული ჯობს, ასე რომ გაფუჭებ არაა პრობლემა. კიდევ რა გავაკეთო?

- ბავშვებო, ბავშვებო მოდი ფეხბურთი ვითამაშოთ.  მიშა იყოს კაპიტანი- ვაძელაშვილი

 - ვითამაშოთ ოღონდ უდრებს და ნასოკებს არა ვართ - ხეთაგური

- დაცვაში ვანო ჩავაყენოთ ეგ ყველას დაიჭერს - მიშა

- თავდასხმაში კაკო გავშვათ ბობოხიძე, იცის მაგან ეგეთები - მიშა

- ქობალია და კლმახელიძე აუტჩიკებად დავაყენოთ.

- გილაური, კვეზერელი, კეზერაშვილი სამწუხაროდ განაცხადში ვერ მოხვდებიან - ხმამაღლა ამბობს მიშა.

- და ვის შევხდეთ? - ბოკერია - რუსეთის საბავშვო ბაღს!!!

...სტადიონი გადაჭედილია. კომენტატორი ლაპარაკობს:

- დღეს ”ვალენტინ იავოვის სახელობის” სტადიონზე ერთამნეთს ხვდებიან რუსეთის და საქართველოს საბავშვო ნაკკრებები. როგორ კულუარებში ირკვევა თამაში 5 ბოთლ ლიმონათზეა, კაპიტნებს დაუთქვამთ რომ როცა გავიზრდებით ცხვარზე და ოციანზე მერე ვითამაშოთო. წინსწარ დათქვე ასევე, რომ თუ წაგებულს ”გარასხოდების” სურვილი ექნება მოგებული ვალდებუია ეთამაშოს და ”ზამსკაში” არ დატოვოს.

https://www.facebook.com/shalvaramishvili1 („ კონკურსი მულიტსერიალ „ბანანის რესპუბლიკა“-ს საუკეთესო სცენარზე“)

ამასობაში დაიწყო მატჩი, რომლესაც განსჯის პორტუგალიელ მსაჯთა ბრიგადა ჟოზე მანუელ ბაროზოს მეთაურობით.

ქართველები თავიდანვე ცდილობნე უპირატესობის მოპოვებას და აღწევენ კიდე. აი გუნდის კაპიტანმა მიიღო ბურთი, მაგრამ არავის აწვდის პასს, რაც გასაკვირია, მაგრამ მის თანაგუნდელებში აღტაცებას იწვევს, მალევე კარგავს. უკვე რუსები არიან შეტევაზე მედვედევი კარგად აწვდის ლავროვს, რომელიც თავის მხრივ პუტინს უკეთებს გადაცემას და პირველი ტაიმის მიწურულს ანგარიში ხდება 1-0. მატჩის ასეთი განვითარებით აშკარად შეშფოთებულნი არიან როგორც მსაჯები, ასევე კომისრები გაეროდან და ეუთოდან. ამასობაში დამთავრად პირველი ტაიმი.

გასახდელი.

- ბენდუქიძე, რა იყო რა ბურთი გაუშვი? აუზზე ხომ არ გეგონა თავი რომ წამოწექი? ვანო, ერთი ადამიანიც ვერ დაიჭირე ყველა გაგეგქცა რას გავს შენი თამაში? ანდა ბობოხიძე, აუცილებლად მამრაძეების ბავშვი უნდა იდგეს კარში რომ შეუტიო? ბალავაძე  დენ დარტყმულივით რატომ დარბიხარ? კიდევ შტეფცელში შეყავი ხელი? აუცილებელია კონტრზომების მიღება. გოროზია, შენ თამაშის დროს მოეშვი ბალახის შესწავლას და მერე შეისწავლე. მოკლედ ვანო შენ გადახვალ შეტევაზე და უგულავა გედგება გვერდით, აბა გავედით.

- იგივე შემადგენლობით დაიწყეს ქართველბმა თამაში, ოღონდ გადაადგილება შეიმჩნევა, თუმცა შედეგი არანაირი. ისევ მარტივი პასები, რომელიც რუსთა ხვედრი იოლად ხდება. აი, სააკაშვილია ბურთით რომელიც ძალიან სწრაფად გარბის, თუ დააკვირდებით ყურში რაღაცას ჩასძახიან თანაგუნდელები (და ისმის ხმები ბიძინა მოვიდა, ბიძინა მოვიდა), მიშას ვეღარ აჩერებენ ის უკვე გაცდა მეტოქის კარებს, მაგრამ მაინც გარბის. ამასობაში მსაჯის საფინალო სატვენის ხმაც გაისმის. მატჩი რუსთა გამარჯვებით ერთი-ნოლი დასრულდა. მეტოქეები მაისურებს ცვლიან (ქართველებს აცვიათ მაისური რომელსაც აწერია - სამხრეთ ოსეთი - აფხაზეთი, ხოლო რუსების მაისურს - ხელისუფლება). გემშვიდობებით ძვირფასო ტელემაყურებლებო. ოცნებების ახდენას გისურვებთ.

ისევ ოთახი მიშა

- არ მომეწონა თამაში, მაგრამ რუსებმა მითხრეს რომ გვინა სულ შენ იყო კაპიტანნიო, ჰოდა ვითამაშოთ ახლა ისევ რამე. ხელს აღარვინ შეგვიშლის.

ამ დროს გარედან ხმაური ისმის. მისა შესინებულია. ვანოს ეკითხება

- რა ხდება ვანო?

- არ ვიცი კაპიტანო

შემორბიან ასაკოვანი ხალხი და ...

- აბა, ბავშვებო გეყოთ თამაში. ახლა ყველანი წადით სახლებში, თორემ პატრულ ბიძიებს ვეტყვით და ყველას დაგიჭერენ.

-მოიცა ჩვენ დიდები ვართ - სააკაშვილი

- ხო, დიდი ხარ აბა რა - თავზე ხელს უსმევს წვერებიანი კაცი - მაგრამ გეყოს რაც ითამაშე წადი ახლა სახლში.

- არ მინდა სახლში, წამალს დავლევ და დიდი ბიჭი გავხდები. ვანო სადაა წამალი?

- წამალი?რომელი? არ ვიცი? - იბნევა ვანო

- არც მე ვიცი - შაშკინი

ყველა მხრებს იჩეჩავს

- მომატყუეთ ხომ? რუსი ძიები გაბრაზდებიან სახლში რომ წავიდეთ, ასე მითხრეს სულ შენ გვინდა რომ მანდ იყოო, რა ვქნა ახლა მე - ტირის მიშა.

- წამო მიშა სახლში, იცი რა მაგარი სათამაშოები მაქვს, გათხოვებ და ითამაშე - ეუბნება ვანო.

ამ დროს კადრში ჩანს ელექსირის ბოთლი, რომელსაც აწერია - ხელისუფლების გამახანგძლივებელი და ბოთლი მთლიანად დამსხვრეულია.

წინა საარჩევნი სლოგანები

  ლოზუნგი, სლოგანი - მოკლედ გამოთქმული სახელმძღვანელო იდეა, მოწოდება, ამოცანა ან პოლიტიკური მოთხოვნილება; (მ. ჭაბაშვილი, ,,უცხო სიტყვათა ლექსიკონი,,)

დამოუკიდებელი საქართველო მხოლოდ 21 წელს ითვლის, მაგრამ ამ ხნნის მანძილზე იმდენი ლოზუნგი იყო, რომ მთელ მსოფლიოს თუ არა ევროპის დიდი ნაწილს ნამდვილად ეყოფოდა.ლოზუნგები განსაკუთრებულ აქტუალობას წინა სააარჩევნოდ იძენს.ბუნებრივია ამ პროცესებს არც საქართველო ჩამორჩება, არჩევნები კარსაა მომდგარი და საარჩევნო სლოგანებიც გაახმაურეს პოლიტიკურმა სუბიექტებმა.

ნაციონალური მოძრაობა – “მეტი სარგებელი ხალხს” 

 აშკარაა, რომ სლოგანი გათვლილია მასაზე, მაგრამ რამდენად მიიღებს ხალხი ამას, ეს უკვე სხვა საკითხია. ყველას გვახსოვს ნაციონალების სლოგანი `გასაკეთებელი კიდევ ბევრია~ ამ ახალი ლოზუნგის შემდეგ ბუნებრივად ჩნდება კითხვა ანუ ყველაფერი გაკეთდა და ამ გაკეთებულით უნდა მიიღოს სარგებელი ხალხმა?! ახალ ლოზუნგში ნაციონალებმა დაუშვეს იმის ალბათობა, რომ აქამდე ხალხზე მეტ სარგებელს სხვა ნახულობდა, რაც იოლად რომ ვთქვათ წინა საარჩევნოდ მათ წისქვილზე ნამდვილად არ დაასხამს წყალს.( დემოკრატიის მამამთავრები - ამერიკელები უდიდეს ყურდღებას აქცევენ საარჩევნო სლოგანებს და დიდი სიფრთხილითაც ეკიდებიან მას, რადგან არასწორად შერჩეულმა სლოგანმა შეიძლება ელექტორატის დიდი ნაწილი დააკარგვინოს კანდიდატს ან პირიქით, როდესაც რონალდ რეიგანი საპრეზიდენტო კანდიდატი გახდა, ხალხმა ცნობილი მსახიობი ახალი იმიჯით გაიცნო – "კანდიდატი თითქმის ბავშვური ღიმილით”. მოგეხსენებათ რეიგანი ამერიკის ერთ-ერთი წარმატებული პრეზიდენტი გახდა, რომელმაც ამომრჩევლთა ხმების უდიდესი ნაწილი მიიღო).სლოგანში წინაა წამოწეული ელექტორატი, ფაქტია, ხალხის წინ წამოწევით უნდათ მოახდინონ იმის აფიშირება, რომ სწორედ ხალხია უპირველესი საზრუნავი, მაგრამ შეიძლება გადაჭრით ითქვას, დღევანდელი სოციალური გარემოდან გამომდინარე ეს სლოგანი თავის ფუნქციას ოდნავ ვერ შეასრულებს, მეტიც შეიძლება საზოგადოების გარკვეული ნაწილისათვის გამაღიზიანებელიც აღმოჩნდეს.

კოალიცია ქართული ოცნება – აიხდინე ქართული ოცნება`

 ქართული ოცნების~ სლოგანში ჩადებულია სიტყვა `ქართული~ რაც ქართველებზე განსაკუთრებულ გავლენას ახდენა, ამას დავუმატოთ ისიც, რომ ყველა ქართველს ერთხელ მაინც უოცნებია გაბრწყინებულ საქართველოზე, ხოლო სლოგანის ავტორები სწრედ ამ საქართველოს პირდებიან, რაც მათთვის მისაღებია. ჩნდება კითხვა -  რა ქნან საქართველოს იმ მოქალქეებმა ვინც არ არიან ქართველები? მაგრამ მე ვფიქრობ სლოგანის ავტორებმა ამაზე იფიქრეს, რა თქმა უინდა რთული იქნებოდა –აიხდინე, ქართული,სომხური,აზერბაიჯანული და სხვა ოცნება, სიტყვაში `ქართული~ იდეურად სწორედ იმ ხალხის ოცნება იგულისხმება ვინც საქართველოს მოქალაქეა. მოკლედ ამ ლოზუნგზე გადაჭრით მხოლოდ ერთის თქმა შემიძლია, რომ სწორადაა მორგებული არსებულ რეალობას და დიდი შანსია, რომ სწორადაც იმუშავებს.

საქართველოს ლეიბორისტული პარტია – მდიდარს ვართმევ, ღარიბს ვაძლევ

ჩევნ რომ არ გვქონდეს გაგონილი არსენა მარაბდელის ან რობინჰუდის შესახებ შეიძლება ეს სლოგანი მისაღები და კარგად მორგებულიც მოგვჩვენებოდა, მაგრამ დღეს ვინც ამ სლოგანს გაიგებს ყველას ეცინება. ამასთან ერთად შუა საუკუნეების ეპოქა დასრულდა და რატომ უნდა წაართვა ვინმეს რამე, თუ მას ყველაფერი კანონიერი გზით აქვს ნაშოვნი? ლეიბორისტებს ყოველთვის უნდათ, ხაზი გაუსვან რომ ისინი მუდამ ჩაგრულთა მხარეს დგანან და ალბათ ეს სლოგანიც სწორედ ამიტომ აირჩიეს, თუმცა პოლიტიკაში სხვის ნათქვამის გამეორება და მით უფრო საარჩევნო სლოგანად არჩევა ცუდი ტონია, რაც პარტიაზე კარგ გავლენას ნამდვილად არ მოახდენს.

ქ.დ.მ – შვილებს-განათლება; მშობლებს-დასაქმება; პენსიონრებს-დაფასება

ქრისტიან-დემოკრატები როგორც წესი სოციალურ უზრუნველყოფაზე ამახვილებენ ყურადღებას და ამ სლოგანითაც ამაზე უსმევენ ხაზს, მაგრამ ერთია ყურადრების გამახვილება და მეორეა რამდენად სწორადაა მახვილი გაკეთებული.წინა სლოგანის უმთავრესი მესიჯი იყო კომუნალური გადასახდების ტარიფი,ხოლო ამ სლოგანში საერთოდ არაა გამახვილებული ამ საკითხზე ყურადღება. ეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში იქნებოდა მართებული თუ ტარიფი მართლაც შემცირდებოდა. წინა ლოზუნგსა და ამ ლოზუნგს შორის ძალიან დიდი სიცარიელეა დარჩენილი, რაც პოლიტიკური სუბიექტისათვსი დადებითი ნამდვილად არაა.

პარტია `მომავალი საქართველო~ - ვმართოთ საქართველო სუფთა ხელებით

ეს სლოგანი, უფრო მეტად ჰიგიენური საშუალებეის რეკლამს მაგონებს, ვიდრე პოლიტიკური პარტიისას.

აუცილებლად პოლიტიკურ ჭრილში უნდა განვიხილოთ ცენტრალური საარჩევნო კომისიის სლოგანი – ავსახოთ რეალობა. ამ სლოგანით ცესკოს თითქოს უნდა, რომ სმართლიანი იმიჯი შეიქმნას, მაგრამ ამომრჩევლის თვალში რჩება შთაბეჭდილება, რომ ხელისუფლება ცესკოს ლოზუნგითაც ცდილობს დაუპირსპირდეს `ქართულ ოცნებას~, მოგეხსენებათ სიტყვები რეალობა და ოცნება ერთმანეთის ანტონიმებია,შესაძლებელია ეს უბრალოდ დამთხევაა, მაგრამ ასეთი დამთხვევბი როგორც წესი ძალიან იშვიათად ხდება.

დედილო ასტრიდ ლინდგრენი

1992 წლის 19 ივლისს 6 წლის გავხდი, სწორედ მაშინ მაჩუქა მამამ ერთი შეხედვით სქელი წიგნი, რომელსაც არცთუ ისე მიმზიდველი ყდა ქონდა და ზედ ეწერა – სახურავის ბინადარი კარლსონი. დაახლოებით ერთი წელი გადაუშლელად მედო წიგნი, მაგრამ როდესაც გადავშალე – სრულიად ახალი სამყარო გადაიშალა ჩემთვის. დღემდე მესმის ის ზუზუნი რომლითაც შემოფრინდა კარლსონიკო ჩემს ცხოვრებაში და თან მოიყოლა პეპი, ემილი, ჩორვენი, პელე, კალე ბლუმკვისტი, ძმებო ლომგულები, რონია და სხვები.
სალტკროკა და სახურავი იყო ადგილები სადაც მთელ ოცნებას ვატარებდი. რამდენჯერ მიწანწალია რასმუსთან ერთად. ემილი, რომ ქალაქის ბაზრობაზე მიდიოდა მეც აუცილებლად მივყვებოდი ხოლმე.
კარლსონი და სალტკროკელი პელე ჩემი განუყრელი მეგობრები გახდნენ. პეპიზე ვეჭვიანობდი რადგან ტომთან და ანიკასთან იყო ხშირად. ახალი სამყარო გამაცნო ასტრიდ ლინდგრენმა. დღეს 25 წლის ვარ, მაგრამ ჩემი წიგნების თარო, რომელიც ჩემი სიამაყეა (3 რამით ვამაყობ – ჩემი 3 თვის ნენე, სურამი და ჩემი წიგნების თარო) სავსეა ლინდგრენის წიგნებით. მოუთმენლად ველოდები იმ დღეს როცა ჩემ შვილს უნდა წავაკითხო ლინდგრენი, ასე მგონია, რომ ამით ჩემ ბავშვობას დავიბრუნებ.
კარგად მახსოვს ერთხელ თვითმფრინავმა საკმაოდ დაბლა გადაიფრინა და მე ფანჯარა გავაღე, კარლსონი მეგონა. ჩემო კარლსონიკო შენ რომ იცოდე რამდენჯერ შენზე ნატვრაში ჩამძინებია, რომ იცოდე როგორ გელოდი აუცილებლად მოხვიდოდი ერთხელ მაინც. შენი ბოტოტა თითებით გამიფუჭებდი სათამაშოებს, მაგრამ შენ ხომ მსოფლიოში ყველაზე მაგარ მექანიკოსი ხარ და გამიკეთებდი. მერე ერთად შევჭამდით გუფთას (რომელსაც მხოლოდ შენი ხათრით ვჭამდი ხოლმე), ბოლოს მურაბას დავაყოლებდით.
დღემდე გელოდები და თუ მოხვალ უბედნიერეს ადამინად მაქცევ, მაგრამ ჩემსავით მილიონობით ადამიანი გელოდება და რამდენს უნდა გაწვდე? თუმცა მჯერა რომ ერთხელ აუცილებლად მოხვალ. რამდენი რამე მაქვს შენთვის მოსაყოლი.
არასოდეს არ ყოფილა, რომ კარლსონის არსებობაში ეჭვი შემეტანა, მაშინაც კი როცა იმ მომენტს ვკითხულობდი სადაც ბიჭუნა ეხვეწება კარლსონს - ერთხელ ჩემ მშობლებს ეჩვენე თორემ ლამის მეც აღარ მჯერ რომ არსებობ!. დღემდე მჯერა, რომ სტოკჰოლმის ერთი ლამაზი სახლის სახურავზე ცხოვრობს,ზის თავის ოთახში და ელოდება მფრინავ ძაღლებს, რომლებიც ისე ყავს აღზრდილი, რომ თუ დააგვიანეს ურეკავენ და აფრთხილებენ.
მარტოსულიცაა გოდორა კრალსონი, დარდობს – საღამოობით სახლის წინ რომ ჩამოვჯდები არავინ გამოივლის და – კარლსონს გაუმარჯოსო არავინ მეუბნებაო.
ბიჭუნა, ყველაზე ბედნიერი ბავშვი იყო ჩემ წარმოსახვაში მას ყავდა ყველასათვის სანატრელი არსება.
ასტრიდ ლინდგერნი შვედი იყო, მაგრამ ის მთელ მსოფლიოს ეკუთვნოდა, მთელი მსოფლიოს პატარებს. ყველა პატარას საკუთარი ბებიასავით უყვარს ლინდგრენი. მახსოვს ერთხელ წერილიც გავუგზავნე, რომელშიც ვთხოვდი, რომ ჩემთან ჩამოსულიყო, რადგან სურამში კარგი ჰაერია და მოუხდებოდა. ბავშვური გულწრფელობით მჯეროდა, რომ ჩამოვიდოდა, რატომღაც მეგონა, რომ მასთან ერთად ცხოვრობდნენ მისი გმირებიც და მათ წამოყვანასც ვთხოვდი.
როგორ მოუხდებოდნენ სურამს...
მართლა საოცარი წერის სტილი ქონდა ასტრიდ ლინდგრენს, ერთნაირად მისაღებად წერდა ყველა თაობისათვის, ალბათ იმიტომაცაა ყველასთვის საყვარელი მწერალი
ძალიან რთულია გერქვას მწერალი, კიდევ უფრო რთული საბავშვო წიგნების წერაა. ფაქიზია ბავშვის სამყარო რამხელა ბედნიერებაა, როდესაც ამ ფაქიზ სამყაროს გაულამაზებ ბავშვს და არა მარტო ბავშვს. ღრმად მოხუცი გარდაიცვალა, მკითხევლის სიყვარული არასოდეს მოკლებია, სამაგიეროდ არც მკითხველს გვაკლებდა სითბოს და სიყვარულს.
ლინდგრენის ნაწარმოებები ჰუმანიზმის და სიყვარულის სახელმძღვანელოდაც შეიძლება გამოდგეს. ლინდგრენს ფრეკენ ბოკიც კი, რომელსაც კარსლონი და ბიჭუნა შინამტანჯველ ეძახდნენ ისე ყავს გამოყვანილი, რომ ძალაუნებურად გიყვარდება. ლინდგრენის ნებისმიერი ნაწარმოები ანდამატივითაა შეუძლებელია ერთხელ წაიკითხო და მეორედ ისევ არ მიუბრუნდე.
მადლობა დედილო ასტრიდ იმ ლამაზი წუთებისათვის, რაც მაჩუქეთ. მართლა გამილამაზეთ ბავშვობა. ყველაზე მეტად მენატრებით თქვენ გმირებთან ერთად. თქვენ მუდამ იარსებებთ სანამ დედამიწაზე ბავშვი იქნება, კარლსონიც კიდევ უამრავ ბავშთან შეფრინდება და უამრავი ბავშვის სახურავზე დადიდებს ბინას. პეპიც ბევრ ბავშვს წაიყვანს მამამისთან აფრიკაში. პელეს და ჩორვენის ბინის ყიდვით გამოწვეულ სიხარულსაც ბევრი გაიზიარებს. კიდევ ერთხელ მადლობა ასტრიდ რომ არსებობდით!!!
პ.ს. ჩემი შვილი ნენე ჯერ ცხრა თვისაა, მალე დავუწყებ ნაწარმოებების კითხვას, ასე რომ ძალიან მალე შეგხვდებით დედილო ასტრიდ:)

უჩვეულო სიზმარი

ჩვეულად დაიწყო დღე. მაღვიძარამ 07:25 წუთზე დარეკა. გოდერძიმ გაიღვიძა და 08:05-ზე გადაწია საათი, ხოლო  მეორედ როცა დარეკა ადგა. ჩვეულად ისაუზმა (ყავა და ცარიელი პური); ჩვეულად მოირგო პიჯაკი, რომელიც იმდენი ხანია არ გაუხდია, რომ ალაგ-ალაგ გაცვეთილიც იყო. ჩვეულად განასკვა ჰალსტუხი, რომელიც იმიტომ უფრო ეკეთა, რომ ხაზი გაესვა თავის საქმიანი იმიჯისათვის, თორემ აუცილებლობას ვერც თვითონ ამჩნევდა და ვერც ისინი ვინც გოდერძის ამჩნევდნენ. ჩვეულად დამეშვიდობა თუთიყუშ ნოდარს, ჩვეულად გააღო რკინის კარი, ჩვეულად სამივე გასაღებით დაკეტა და... უჩვეულოდ კიბით გადაწყვიტა ჩასვლა და არა ლიფტით თან თავის თავს კითხა - მაქსიმუმ 20 წამით გვიან ჩავალ და განა ეს დრო რამეს წყვეტს? – რა თქმა უნდა არაფერს – უპასუხა თვითონვე და გააგრძელა გზა. მეოთხე სართულზე იყო როცა გაიფიქრა დღეს უცნაური დღე მექნება, რადგან კიბით ჩამოვედიო, მაგრამ ცრურწმენების (და საქართველოს ნატოში შესვლის)არ ჯეროდა და ღიღინით გააგრძელა გზა. კორპუსიდან გავიდა თუ არა მეზობლის ძაღლამ რომელსაც კუდი მხოლოდ იმიტომ ქონდა, რომ გოდერძის დანხვაზე ექიცინებინა, ღრენა დაუწყო. გაუკვირდა, მაგრამ ყურადღება არ მიაქცია – იფიქრა ალბათ მუდამ ბოროტად მომღიმარ სანდროში ავერიეო და ისევ გააგრძელა გზა. სიგაერტის საყიდლად შეირბინა. შორენას როგორც ყოველთვის გულიანად მიესალმა, ხოლო მუდამ მომღიმარი შორენასგან საოცრად უგულო სალამი მიიღო, ცოტა არ იყოს გაუკვირდა, მაგრამ არ შეიმჩნია. #33 ავტობუსი მაშინვე მოვიდა. გოდერძიმ როგორც დედამიწის ზურგზე ყველაზე მოწესრიგებულმა მოქალაქემ, ვისაც მოქალაქეობრივი თვითშეგნება ისე ქონდა გამჯდარი, რომ აღდგომას და ახალ წელს, როცა საზოგადოებრივი ტრანსპორტი უფასოა, მაშინაც კი იხდიდა საფასურს, ასვლისთანავე აიღო ბილეთი. მესამე გაჩერებაზე კონტროლიორი ამოვიდა, ავტობუსის ნახევარმა დაუყონებლივ ომი გამოუცხადა, ხოლო გოდერძიმ ამაყად მიაწოდა ბილეთი და ასეთივე სახით გადახედა ყველას რადგან ხალხით გატენილ ავტობუსში ის იყო ერთდაერთი  ვისაც ბილეთი ქონდა. მალევე მიაწღია სამსახურამდე. მისვლისას ზუსტად სამსახურთან ჩერდებოდა ავტობუსი, ხოლო წამოსვლისას გზის გადაკვეთა უწევდა ხოლმე. სამსახური, რომელსაც 9 სართულიანი კორპუსის მეექვსე სართულის მხოლოდ 2 ოთახი ეკავა ნამდვილად უყვარდა, რადგან ეს იყო ერთადერთი ადგილი სადაც თუთიყუში ნოდარის გარდა სხვასაც ელაპაკებოდა. სახლში ყოფნა არ უყვარდა. ძულდა მარტოობა, მაგრამ ცოლად არავინ მოყვებოდა (პრინციპში არც არავისათვის ჩამოუხევია კაბის კალთები) და ბოლო ნათესავი 3 წლის წინ დაკრძალა. ნოდარი იყო მისი მესაიდუმლეც (რომელიც არ გააჩნდა, მაგრამ აქ ნოველას მოუხდა ეს სიტყვა -მესაიდუმლე)და ერთადერთი ხმის გამცემი. სამსახურის საქმეები მალე მოაგვარა. დარჩენილი 3 საათი თავის საყვარელ საქმეს -  კროსვორდების შედგენას მოახმარა, რომელიც მერე თვითონვე დაუბრკოლებლად ამოხსნა, შემდეგ ჩვეულად უთხრა კომპლიმენტი გვერდით  მჯდომ თინიკოს, ჩვეულად დამეშვიდობა დამლაგებელ როზა ბებოს, ჩვეულად შეისწორა ჰალსტუხი, ჩვეულად დაუკრა თავი ყველას, ჩვეულად გააღო კარი და ...უჩვეულოდ ისევ კიბით გადაწყვიტა ჩასვლა თან თავის თავს ისევ კითხა: - მაქსიმუმ 20 წამით გვიან ჩავალ და განა ეს დრო რამეს წყვეტს? – რა თქმა უნდა არაფერს – უპასუხა თვითონვე და გააგრძელა გზა. როცა გარეთ გავიდა შუქნიშანი წითელს აჩვენებდა, ხოლო წამზომი იტყობინებოდა, რომ 20 წამი კიდევ ეს ფერი იქნებოდა. ამიტომაც თამამად გადაკვეტა გზა ...ერთადერთი მუხრუჭების ხმა გაიგონა და შიშისგან გულწასულს აღარც უგრძვნია როგორ გაისროლა სატვირთო მანქანამ მოპირადპირე მხარეს. ...ოფლში ცურავდა, რომ გამოეღვიძა, მაგრამ ბედნიერი იყო რომ ეს ყველაფერი სიზმარში მოხდა და ცოცხალი იყო. -    სიზმარი ყოფილა! რა უაზრობაა სიზმარი, ნეტა იმ ხალხის ტვინში ჩამახედა ვისაც სიზმრის ჯერა – თქვა ირონიულად გოდერძიმ. გაღვიძებულმა ჩვეულად ისაუზმა (ყავა და ცარიელი პური); ჩვეულად მოირგო პიჯაკი, ჩვეულად განასკვა ჰალსტუხი, ჩვეულად დამეშვიდობა თუთიყუშ ნოდარს, ჩვეულად გააღო რკინის კარი, ჩვეულად სამივე გასაღებით დაკეტა და... უჩვეულოდ კიბით გადაწყვიტა ჩასვლა და არა ლიფტით თან თავის თავს კითხა - მაქსიმუმ 20 წამით გვიან ჩავალ და განა ეს დრო რამეს წყვეტს? – რა თქმა უნდა არაფერს – უპასუხა თვითონვე და გააგრძელა გზა.......................