ნარგიზი და კოტე ლამის დაბადებიდან იცნობდნენ ერთანეთს. ერთ ქოხში გაჩნდა
ორივე, 1 საათიან ინტერვალში, ამის შემხედვარე ბებია ქალს უთქვამს - მოვა დრო და რომელიმე მწერალი მახსენებსო (აუხდა). გაიაზრდნენ ბალღები. ერთი კაცი დადგა და ერთიც ქალი. ჰოდა როგორც კი დადგნენ, სისხლის გემო იგრძნეს და ჯემალა ყასაბს თავ-პირი გაუნგრიეს სისხლიანი ხორცის მიყიდვის გამო. გადიოდა წლები, ნარგიზი და კოტე გაუშინაურდნენ ერთმანეთს და ერთ დღესაც კოტემ უთხრა მოდი ის ვქნათო, კარგიო ნარგიზმა და უხამსი ლექსების მოყოლა დაიწყეს. ეს ის დროა როცა უხამსი ლექსების კითხვა დასჯადი იყო, ამიტომ ხმადაბლა კითხულობდნენ, თუმცა ზნეობის სადარაჯოზე მყოფ ნარგიზის ბებიას ეს ის დროა როცა უხამსი ლექსები კითხვა დასჯადი იყო, ამიტომ ხმადაბლა კითხულობდნენ, თუმცა ზნეობის სადარაჯოზე მყოფ ნარგიზის ბებიას ვერაფერი გამოაპარეს და ისიც ბავშვებს წკეპლით გამოედევნა. შეშინებული ბავშვები ტყეში გაიქცნენ, ბებომ ყიჟინა დასცხო და მადევარი გაუშვა. გარბიან ნარგიზი და კოტე, ნარგიზ გადააგდე სავარცხელიო თხოვა კოტემ, მერე სალესი ქვის გადაგდებაც სთხოვა და ბოლოს სარკის. ამ ყველაფრის შემდეგ კი თავითვის ჩაილაპარაკა - წიქარას მოვუტყან მატყუარა კეთილებიო და სირბილი გააგრძელა. ბოლოს ტყეში შევიდნენ და ხეებში დაიმალნენ. კოტეს თვალთ აკლდა და შორს ვერ ხედავდა ამიტომ ნარგიზს სთხოვა გაიხედო, ნარგიზმა გაიხედა მაგრამ ვერაფერი დაინახა. მოდი წინ დადექი, დაგიჭერ და გადაიხარე იქნებ რამე დაინახოო უთხრა კოტემ და ისიც გადაიხარა
- ვერაფერს ვერ ვხედავ კოტე
- არაუშავს ნარგიზ, ეგერ იყავი და რამე იქნებაო - უთხრა კოტემ
ამასობაში მდევარმა დევნა შეწყვიტა, ბებიამ თქვა წავიდნენ მაგათ უხამსი კეთილებიო და სახლში დაბრუნდნენ.
იმ დღის მერე ნარგიზი გადახრილია და ელოდება როდის იქნება რაღაც და ამ ლოდინში ორივე ხედ იქცა.
პ.ს. 90-იან წლებში მათ გარშემო ყველა ხე მოჭრეს, მაგრამ ნარგიზს და კოტეს რაღაც მისტიური ძალა მფარველობდა და ვერავინ ეკარებოდა.
No comments:
Post a Comment