Tuesday, December 29, 2015

საიდან მოდის დიპლომატია

ძველ დროში ალწყაროს მაღლა, დაუსახლებელ ადგილას ერთი კაცი ცხოვრობდა, რომლის დასახლებითაც დაუსახლებელი ადგილი დასახლებულ ადგილად გადაიქცა. კაცს დიპლო ერქვა (ალბათ ბევრს ეგონება, რომ მან აიღო პირველი დიპლომი ან ეს იყო პირველი დიპლომატი, მაგრამ ვერ მოგართვით).  დიპლომ ჭადრაკი იცოდა, ისე მაგრად თამაშობდა რომ ქვეყნის ჩემპიონი გახდა. მოწინააღმდეგე არავინ ყავდა, რადგან მის გარდა არვინ იცოდა ეს თამაში, თუმცა მაინც გაუჭირდა ჩემპიონობა ამიტომაც თვლიდა რომ ღირსეულად გახდა ჩემპიონი. როგორც გამარჯვებული რუსთა ქვეყანაში მიიწვიეს. მთელმა სოფელმა გააცილა დიპლო. რუსთა ქვეყანაში ჩასულს გაუჭირდა მარტო ყოფნა, ამიტომ მთხოვა, ვითომ ერთი ჩემი სოფლელი ადრე წავიდა და ის დამხვდაო, თორემ მარტო ცოდო ვარო, კაი-მეთქი ჰოდა, რუსთა ქვეყანაში ჩასულს თავის სოფლელი ჯემალი დახვდა, რომელსაც დედა რუსი ყავდა და სხლავდა რუსთა ენას. დაიწყო ჩემპიონატი, დიპლო როგორც გამოცდილი განთესილებში აღმოჩნდა, მაგრამ პირველივე მეტოქე ძლიერი შეხვდა. ჯემალი რაღაც მიზეზთა გამო თამაშს ვერ ესწრებოდა და გვაინ მოვიდა თან ვიღაც ასაკოვანი ქალი მოიყვანა. ყველა თამაში დამთავრებული იყო, მხოლოდ დიპლოს დაფაზე გრძელდებოდა ომი, მთელი ხალხი იქ იყო ძალიანდ დაძაბული დაჰყურებდნენე დაფას, თან ერთმანეთში ჩურჩულებდნენ და დიპლოს გაოცებული უყურებდნენ.  როცა ჯემალი მოვიდა, ეგონა რომ თამაში დასრულებული იყო და გახარებულმა დიპლოს დაუძახა: დიპლო, დიპლო, ეს ჩემი მატია. ამ დროს დიპლოს გონება განხევნა და თქვა ჯადოსნური სიტყვები - მატი. იმ ჩემპიონატში დიპლომ ბოლოდან მეორე ადგილი დაიკავა თუმცა ჯემალის მოხერხებული მინიშნების წყალობით ქვეყნებს შორის ურთიერთობის მოგვარებას დიპლომატია ეწოდა.

ვიცნობდეთ ჩვენს გმირ წინაპრებს.

Friday, December 18, 2015

ოხოტის ზღვა

უხსოვარ დროში, მაშინ როცა ჯანო ანანიძე ჯერ მხოლოდ 18 წლის იყო, სოფელ ქემფერში ფრიად სიმპატიური კაცი ცხოვრობდა სახელად გოჩა. გოჩა თავის ფიზიკურ მშვენებას კარგად იყენებდა, განსაკუთრებით, სუსტ სქესთან და ამიტომაც ბევრი მტერი გაიჩინა. ამავე სოფელში, ერთი ჯამბაზი კაცი იყო, რომელიც აბოდებდა შორისდებულზე ”ოხ”, ამიტომაც სოფელი ”ოხო”-ს ეძახდა. ერთ არცთუ ისე ლამაზ დღეს, რომლის წინა ღამესაც გოჩამ ნაირასთან გამოიყენა თავის მშვენება, ნაირას ქმარმა თავში აგური ჩასცხო გოჩას და გათიშა. გათიშული გოჩა, იქვე შემთხვევით მოხვედრილ ქარავანს გააყოლეს და მექარავნეს უთხრეს, როცა გაიღვიძებს ისევ დააძინეთ და კარგა შორს რომ წახვალთ გადააგდეთო. ასეც აპირებდა ქარავნის მეპატრონე, მაგრამ გოჩამ 2322 კმ-ს გავლის შემდეგ გაიღვიძა, ამ პერიოდში კი მისი შეყვარება მექარავნის შვილმა მოასწრო და მამას სთხოვა არ მოკლაო, ვიყოლიებო, თან გოჩას ამნეზია ჰქონდა და ქალმა მოატყუა სულ შენი ცოლი ვიყავიო. შეეგუა გოჩა ახალ ოჯახს, ცოტა სიცივე კი აწუხებდა, მაგრამ საღამოობით ისე ჩაათბუნებდა ხოლმე მექარავნის გოგო, რომ სიცივე კი არა ყველაფერი ავიწყდებოდა. ერთ დღეს ხმა დაირხა ჯამბაზები მოვიდნენ და წარმოდგენას მართავენო. წავიდა გოჩა მეუღლესთან ერთად. სცენა დიდი წყლის პირას იყო მოწყობილი, გოჩა როგორც მდიდარი კაცი ზემოთ დაჯდა და იქიდან უყურებდა წარმოდგენას. უცებ ერთი ჯამბაზი იცნო, კარგად დააკვირდა, მერე მთელი წარსული გაახსენდა და იყვირა
- ოხო, ტი? - ჯამბაზში, ქემფრელი ”ოხო” იცნო, სახელი მოიგონა, ხოლო ენა ვერ გაიხსენა და იმ ენაზე მიმართა სადაც ცხოვრობდა
- ჰო, გოჩა მე ვარ მეე - იყვირა გახარებულმა ოხომ, მაგრამ ამ დროს სიხარულისაგან გოჩას გული გაუსკდა და იმ დიდ წყალში ჩავარდა რომლის პირასაც წარმოდგენა იყო. მადლიერმა შთამომავლობამ ის დიდი წყალი ზღვად გადააკეთა და გოჩას საპატივსაცემოდ მისი ბოლო სიტყვები - ”ოხოტი”  დაარქვა. ასე წარმოიშვა ოხოტის ზღვა

ვიცოდეთ რას ვლაპარაკობთ.