სტრიქონებში
გაბნეულია რჩევები, რომელსაც ავტორი ისე გვაწვდის როგორც საკუთარ თავს გადახდენილს
ამბებს. ”შავი ყუთი” რომელიც ერთი შეხევდით
ლაღია და მკითხველს ახალისებს ძალიან დიდი სევდის მატარებელიცაა, მეტაფორებით ძალიან
დიდი ტკივილია გადმოცემული:
დედა
წავიდა
და სინათლე
დარჩა
ყველგან ჩართული...
მომავლის
იმედიცაა ” შავ ყუთში”
ქუჩის გადაღმა
ათი
წელია ვაკვირდები: სარეცხის თოკზე
როგორ
იზრდება ერთი პერანგი.
ტარიელ
ჭანტურიას ცდილობს ერთ წიგნში საკუთარი შემოქმედების ყველა ეტაპი ჩაატიოს. წიგნში თავის
სულიერ მდგომარეობასთან ერთად, ფიზიკურ მდგომარებასაც გულხადილად ყვება. პოეტი, არ
გაურბის აღიარებას რომ მასზე დიდი მწერლები და პოეტები არსებობენ. ერთგვარ პატივადაც მიიჩნევს რომ ზოგ მათგანს იცნობს
კიდეც, ხოლო უმეტესობა კი წაკითხული აქვს.
”სიყვარულის
შავი ყუთი” არაა იოლი გასაშიფრი, მასში უამრავი ქარაგმაა, რომლის გაგებასაც თავისებური
გაგება სჭირდება, მაგრამ თუ გაიგებ, ცხოვრების ”მუღამსაც” დაიჭერ და მიხვდები უმთავრესს
იმასაც რისთვისაც ვცხოვრობთ, თუმცა
ერთ დღეს ცხოვრებაც სრულდება, მაგრამ ”შავ ყუთში” მარადიული სიცოცხლის პაროლიცაა
”მიყვარს”
-აი პაროლი
სამოთხეში
შესასვლელად
